Vertrek,
laat het los en kijk niet meer achterom. Ga en laat je sporen na, de wind zal ze wel wissen, zal je aanwezigheid verwijderen, alles doen vervagen.
Trek je schouders op, richt je gezicht naar de richting die roept en vertrek.
laat het los en kijk niet meer achterom. Ga en laat je sporen na, de wind zal ze wel wissen, zal je aanwezigheid verwijderen, alles doen vervagen.
Trek je schouders op, richt je gezicht naar de richting die roept en vertrek.
Vertrek,
laat het los en kijk weg. Verman je, vervrouw je, verkind je, vergroot je. Laat de wind de hersenspinsels wegblazen, de natte wonden uitdrogen, het vuil uit je ogen blazen.
Bal je handen, bijt op je tanden en zet een stap op de grond die wacht en vertrek.
laat het los en kijk weg. Verman je, vervrouw je, verkind je, vergroot je. Laat de wind de hersenspinsels wegblazen, de natte wonden uitdrogen, het vuil uit je ogen blazen.
Bal je handen, bijt op je tanden en zet een stap op de grond die wacht en vertrek.
laat het los en kijk vooruit. Negeer de last, draag het geduld en omarm het vertrouwen. Laat de wind het verdriet afkoelen, het begraven en meenemen.
Draai je om, verzet je been en schraap je stem. “Het ga je goed”
"Het ga je goed."
Liefs,
Madeliefje.
En weer een mooi kort maar krachtig stuk
BeantwoordenVerwijderen